Naczelny Sąd Administracyjny w dniu 24 maja 2021 roku podjął uchwałę sygn. akt I FPS 1/21, która wytrąca organom podatkowym kontrowersyjną i często kwestionowaną możliwość wszczynania postępowań karnych skarbowych na krótko przez terminem przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W ostatnich dniach opublikowany został wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego o sygnaturze III FSK 3294/21, który u części podatników i doradców podatkowych wzbudził nadzieję na przełamanie niekorzystnej linii orzeczniczej sądów administracyjnych w sprawie kwalifikacji podatkowej różnego typu silosów i zbiorników, najczęściej o konstrukcji żelbetowej, które podatnicy próbują przekwalifikować jako budynki na gruncie przepisów podatkowych normujących naliczanie podatku od nieruchomości i w ten sposób zapłacić dużo niższy podatek niż przy uznaniu tychże silosów za budynki.

Jak wynika z pierwszych komentarzy, włodarze największych miast w Polsce kwestionują możliwość stosowania przez spółki z wykładni przepisów podatkowych wyrażonej przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 24 lutego br. (sygn. akt SK 39/19).

Do pierwszego czytania w Sejmie RP trafił projekt zmian w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach, które ograniczają możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania obiektów infrastruktury kolejowej, o którym mowa w art. 7 ust. 1 tejże ustawy.

Przepisy podatkowe wskazują, że jeżeli od budowli lub ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, to podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego (art. 4 ust. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych).

Zasadność prawa do odliczenia podatku naliczonego jest chyba najczęstszym elementem badania podczas kontroli podatkowych przeprowadzanych przez organy podatkowe w zakresie tego obszaru.